isapoema

Gallega I

É verdade que chove                                                                                                   

perom cando sae o sol

a miña terra brilla

e chega ao ceo o seu cor.

  Dime terra galega

Por qué estás tan calada?

  As horas das termitas están contadas xa

centos de gotas de auga

centos de olas do mar

centos de miles de historias

centos que non contarán.

 

Nunca houbo naquela dorna

naide que chegara alá

nin que soupera daquela

naide naide chourará.

 

A nosa terra non soio anda

non soio fala

tamén cala cala pechada.  


Muda Galicia muda

calada conta isa historia,

por qué non falas?  

Pecháronche a boca boca calada,

conta miña terra

conta   que fostes grande

túa lingua grande

teu mar grande

  conta que tes escondidos

tesouros no mar

  conta 

espadas, cañons, ouros,

pistoas, moedas, barcos..

  enteiros os barcos poden navegar no fondo do mar.  

Conta ,

conta que os hai,

que os tes, que os gardas, que son teus.

  Galicia fala !! Galicia vive !! Galicia está !! ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Nesta escura hora onde xa non hai cor

nesta mala hora onde xa non hai dor.

  Agora dís, agora ques agora hai,

agora.. agora...

  Agora non é hora

agora xa paxou

treme e chora treme e voa,

  que gardado queda

que gardado foi

lexos marchou a cor.  

Aínda houbo que decir

aínda houbo un dor

un sentir un vivir  sen amor.

  Agora chegas agora non

agora é tarde                 Perom                                   para mín                                                              non.