AS FLORES DO MEU CAMIÑO
¡QUE TEMPOS EU DEIXEI NO MEU CAMIÑO!
¡QUE VIDA TAN FERMOSA¡ ¡QUÉ PASADO!
¡QUE CEOS XUVENÍS DO MEU DESTINO!
¡QUE LAPSO TAN FLORIDO E TAN DOURADO!
.
¡QUE MÁGOA PADECÍN NO MEU TORMENTO!
¡QUE ANSIAS DE CHEGAR Ó MEU DELIRIO!
E COÑECER OS OLLOS DO MEU CEO
PARA VIVIR O SOÑO QUE SUSPIRO.
.
¡AI, MÍSERO DE MIN E DOS MEUS SOÑOS!
E TEMPOS QUE ME FORON TAN ESQUIVOS,
AÍNDA QUE DIXESEN SER OS MEUS,
OS MEUS, XAMAIS SERÍAN ESES MESMOS.
X
MAIS HOXE, O MÁIS DOCE DAQUEL TEMPO
REPOUSA NO MEU PEITO GARDADIÑO,
E LEMBRO ESE ESPAZO QUE VAI VELLO,
E SOÑO AQUEL SOÑO QUE NON VIVO.
FCO. DE SOTAVENTO