AI, PRAÍÑA DE CEDEIRA
SE TI FORAS MIÑA MOZA,
SEMPRE ESTARÍA CONTIGO
POLA BEIRIÑA DA ONDA,
ESPERANDO AS MARAXIÑAS
QUE SEMPRE VEÑEN DE FÓRA,
E TRAEME MENSAXES LEDOS,
E ÁS VECES CONTAN HISTORIAS
DOS BARCOS E DAS LANCHIÑAS,
DAQUELAS QUE NUNCA VOLTAN
E QUEDAN NAS LONXES AUGAS,
E NO SILENCIO DAS FOIAS
QUE VIVEN NO MAR PROFUNDO,
ONDE O SILECIO É SEÑORA
DE TODO O FONDO DO MAR,
ONDE OS DEUSES CALAN A BOCA;
POIS DESTA BRANCA PRAÍÑA
SEMPRE APRENDIN ESTAS COUSAS,
COUSAS QUE VEÑEN NO VENTO
E NAS BRISIÑAS DE FÓRA,
ALGUNHAS CONTANME CONTOS,
E OUTRAS MOI TRISTES CHORAN,
CHORAN DE MÁGOA E DE ANGÚRIA,
POR TODOS OS QUE NON VOLTAN
E ASÍ ME CONTAN A VIDA,
SEMPRE A BEIRIÑA DA ONDA..