Haec verba scribo,
quae ante ventum spargo,
ut obliviscar eius vesperas
iuventutis ac vertiginis ...
Sunt ultimi versus
quos de ea scribam,
quamvis forte
nec legat umquam ...
Non iam refert tempus
stetisse incantatum,
quia praesens cum morte
revertuntur simul,
et inerme risus meus
ad non videndam eam adsuevit ...
Non loquar de aura,
neque de inanibus colloquiis suis,
recordor solum ventum
cum in mari flaret ...
De nulla loquar,
quia omnia recordor
prope sicut ventus,
et omnia obliviscendum est
ut tranquille vivam ...
Indifferentis omnibus,
sicut populi albi,
obliviscar eam potiam
et exstirpabo paginas eius ...
Omnia illa tempora,
tanquam lacrimae in pluvia,
peribunt.